Parametry lin półstatycznych (statycznych) BEAL


Parametry lin półstatycznych (statycznych) BEAL

Liny półstatyczne (liny rdzeniowe w oplocie o małej rozciągliwości)
Liny składające się z rdzenia otoczonego przez oplot. Często błędnie nazywane linami statycznymi, mimo konstrukcji umożliwiającej pochłanianie energii. Pozwalają na dostęp za pomocą liny i stabilizację w miejscu pracy.
Mają niewielkie wydłużenie, które umożliwia absorbowanie energii upadku o współczynniku 0,3.
Dostępne na rynku liny półstatyczne muszą być zgodne z normą EN 1891 (PN-EN 1891:2002) oraz posiadać certyfikację CE.

Średnica
Średnica lin półstatycznych zgodnie z normą EN 1891 zawiera się w zakresie 8,5-16 mm. Średnica mierzona jest w 3 miejscach po upływie 60 s od stopniowego przyłożenia obciążenia 10 kg.

Rodzaje lin (typ lin półstatycznych)
Typ A. Przeznaczone do speleologii, ratownictwa lub prac na wysokości. Zastosowanie: dostęp do miejsca pracy, opuszczanie go, wykonywanie pracy w zwisie.
Typ B. Liny o słabszych parametrach niż liny typu A. Podczas użytkowania należy zwracać większą uwagę na ścieranie, zużycie oraz na zmniejszenie ryzyka wystąpienia potencjalnego upadku. Czasem liny półstatyczne o specjalnej konstrukcji, lub materiałach o odporności cieplnej mogą być sklasyfikowane jako liny typu B ze względu na mniejsze możliwości absorbcji energii.

Wytrzymałość statyczna
Jest to siła, pod wpływem której lina się urywa podczas wolnego obciążania. Liny typu A muszą wytrzymać co najmniej 22 kN (2200 daN (kg)), liny typu B co najmniej 18 kN (1800 daN (kg)).

Wytrzymałość statyczna z węzłem „ósemką”
Lina zakończona węzłem „ósemką” musi przez 3 minuty wytrzymać obciążenie co najmniej 1500 daN (kg) w przypadku lin typu A oraz 1200 daN (kg) dla lin typu B.

Wytrzymałość statyczna z zakończeniami „zszywanymi”
Lina z zakończeniami „zszywanymi” musi przez 3 minuty wytrzymać obciążenie co najmniej 1500 daN (kg) w przypadku liny typu A oraz 1200 daN (kg) dla lin typu B.

Ilość odpadnięć
Jest to minimalna liczba odpadnięć testowych wykonywanych sekwencyjnie (o współczynniku 1) jaką jest w stanie wytrzymać lina przed urwaniem się.
Ilość odpadnięć mierzona jest w urządzeniu, które generuje odpadnięcia o współczynniku 1, a lina jest zakończona węzłami typu „ósemka”.
Lina musi wytrzymać 5 kolejnych odpadnięć w 3 minutowych odstępach, z masą 100 kg dla lin typu A i 80 kg dla lin typu B.
Współczynnik odpadnięcia to stosunek długości lotu do długości liny jaka została użyta do zatrzymania upadku.

Siła uderzenia
Jest to siła działająca na osobę, karabinek, punkt asekuracyjny/przelot podczas zatrzymywania upadku. Wartości siły uderzenia znajdujące się w tabelce z parametrami lin podane są dla współczynnika 0.3 - dla ciężaru 100 kg (liny typu A) oraz 80 kg (liny typu B).

Wydłużenie statyczne
Jest to wydłużenie powstałe na skutek obciążenia liny ciężarem 50 kg, a następnie 150 kg. Dla liny półstatycznej nie może przekroczyć 5%.

Masa
Masa liny w jednostce gram na metr bieżący wyznaczana jest podczas testu, w którym odcinek testowy liny obciążany jest masą 10 kg, wykonywany jest pomiar długości po obciążeniu, a następnie mierzona jest masa odciętego odcinka.
Masa liny nowej może być różna od masy zmierzonej zgodnie z normą, podawanej w parametrach liny przez producenta.

Ślizganie oplotu
W specjalnym urządzeniu „ściskającym” umieszcza się 2 m odcinek liny, który przesuwa się w nim 5-krotnie.
Ślizganie oplotu nie może przekroczyć 15 mm dla lin typu B i 20mm+10*(D-9mm) dla lin typu A, gdzie D jest średnicą liny.

Ciężar rdzenia
Ciężar rdzenia powinien zawierać się pomiędzy 30 a 50% całkowitego ciężaru liny.

Kurczliwość w wodzie
Jest to wartość, o jaką skurczyła się lina podczas 24h zanurzenia w wodzie, przed pierwszym użyciem, wyrażona w procentach.
Nową linę półstatyczną, przed pierwszym użyciem, warto skurczyć - aby uzyskać właściwą długość roboczą. Linę zamoczyć w wodzie o temperaturze <30 ºC, następnie suszyć w cieniu.

Materiał
Liny półstatyczne powinny być wykonane z czystych i trwałych włókien syntetycznych. Materiały do produkcji oplotu i rdzenia powinny mieć temperaturę topnienia >195oC. Najczęściej stosowanym materiałem lin półstatycznych jest poliamid (nylon), rzadziej poliester, który ma gorsze własności dynamiczne, ale większą odporność na ścieranie niż nylon. W linach specjalnych o zwiększonej wytrzymałości termicznej lub chemicznej używane są również włókna aramidowe (kevlar).

 

Parametry lin półstatycznych (statycznych) BEAL, przeznaczonych do pracy na wysokości, ratownictwa, interwencji, arborystyki, speleologii i innych zastosowań można znaleźć z zestawieniu poniżej:
Pobierz PDF

Parametry lin półstatycznych BEAL